روش ­های محافظت از خوردگی میخ‌ها یا مسلح‌ کننده‌های نیلینگ­

محافظت خوردگی در دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ) را می­توان بوسیله محافظ ­های فیزیکی یا شیمیایی و یا ترکیبی از هر دو تامین نمود. محافظت فیزیکی به معنای قرار دادن یک حفاظ پیوسته بین میلگرد میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) می باشد. منظور از محافظت شیمیایی استفاده از  مصالح دی الکتریک (عایق) است که مانع مسیر جریان الکتریکی می شود.

در حال حاضر ترکیبی از این مکانیزم ­ها به عنوان سیستم­ های محافظت از خوردگی در دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ) مورد استفاده قرار می­ گیرد. همچنین، زمانی که جریان­ های نشتی مسئله ساز باشند، بایستی از عایق ­های الکتریکی میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ)  استفاده نمود. سیستم­ های رایج برای تامین محافظت از خوردگی میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­ها عبارتند از:

• محافظ دوغابی

این روش شامل یک پوشش کامل روی میلگرد از دوغاب سیمان تمیز می­ باشد. بعد از این که میلگرد در مرکز گمانه مستقر شد، دوغاب تمیز تزریق می­ شود و پیرامون میلگرد فولادی را پر می ­کند. کپسول دوغابی، هم محافظ خوردگی فیزیکی و هم شیمیایی را تامین می ­کند. زمانی که حداقل پوشش دوغاب قرار داده می­ شود، رسیدن اجزائی همچون کربنات­ ها و کلرایدها در خاک و اکسیژن و رطوبت هوا به میلگرد به خاطر خاصیت اثر ناپذیری به تاخیر می­ افتد. همچنین برای اطمینان از کفایت کپسوله سازی، بایستی نفوذ پذیری دوغاب پایین باشد. دوغاب یک محیط قلیایی را ایجاد می­ کند که پتانسیل خوردگی را کاهش می­ دهد. حداقل پوشش دوغاب بین میلگرد و خاک بایستی در طرح تعیین شود.

• پوشش اپوکسی و دوغاب

محافظت از خوردگی به وسیله اپوکسی (شکل 1) شامل پوشش میلگرد با اپوکسی fusion-bonded می­باشد که توسط تولید کننده قبل از حمل (مخصوصاً حمل با کشتی) به محل پروژه بر روی میلگرد اعمال می­ شود. دوغاب سیمان در اطراف پوشش اپوکسی میلگرد قرار می­گیرد. حداقل ضخامت مورد نیاز پوشش اپوکسی 4/0 میلیمتر می­باشد. پوشش اپوکسی محافظت فیزیکی و شیمیایی را تامین می­کند، چرا که اپوکسی یک ماده دی الکتریک می ­باشد. در مورد میلگردهایی که جابجا و حمل می­ گردند، ممکن است پوشش اپوکسی قبل از استقرار میلگرد آسیب ببیند. چنانچه دیوار ها دچار شکاف شدند بهتر است بر روی آن ها پوشش اپوکسی برای بار دوم استفاده شود. استانداردهای مربوط به پوشش اپوکسی را می­توان در ASTM A-775 یافت.

• پوشش گالوانیزه و دوغاب 

یکی از روش ­های رایج تامین محافظ خوردگی، گالوانیزه کردن می­ باشد، که شامل پوشش روی سطح فولاد است. این پروسه به واسطه اندود کاری میلگردها و سایر اجزاء فلزی با روی، اجرا می­ شود. پوشش گالوانیزه هم از نوع فیزیکی می­ باشد و هم شیمیایی، چرا که این پروسه یک لایه محافظ از جنس اکسید روی ایجاد می­ کند. از دوغاب سیمان برای اطراف میلگردهای استفاده می شود.

• کپسوله کردن (محافظ خوردگی دوبل)

برای ایجاد حداکثر محافظت خوردگی در دیوار پایدار سازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ)، ممکن است یک غلاف چین­ دار با حداقل ضخامت 1 میلی متر از جنس کلراید پلی ویلین (پی­وی­سی) یا پلی­اتیلن غلظت بالا (HDPE)، در اطراف میلگرد تزریقی (شکل 1) نصب شود، مشابه آنچه که برای مهارکوبی یا انکراژ زمین در کاربردهای دائمی (حال زمین خورنده باشد یا نه) انجام می­ شود. این روش برای دیوارهای پایدار سازی شده ای که در یک محیط خورنده یا ناشناخته ساخته شده اند، به کار می رود.

به خاطر انتقال تاثیر مهار (یا مسلح‌کننده انکراژ) به زمین اطراف، از غلاف چین­دار استفاده می­ شود. دوغاب بایستی کاملاً فضای دایروی داخل و بیرون غلاف را پر کند. حداقل پوشش دوغاب بین غلاف و میلگرد میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) برابر 10 میلی متر می ­باشد. این فاصله باعث جریان آسان دوغاب تزریقی می شود و محافظت فیزیکی مناسب را تامین می­ کند. حداقل پوشش دوغاب بین غلاف و جدارگمانه (بیرون غلاف) بایستی 20 میلی متر باشد.

در برخی سیستم­ ها، عملیات تزریق غلاف در کارخانه انجام می شود و سپس به محل پروژه منتقل می­ شود. غلاف بایستی مقاومت کافی در برابر جابجایی و حمل و نقل و نصب را داشته باشد. همچنین، غلاف نبایستی با بتن واکنش دهد، به لحاظ شیمیایی پایدار، در برابر تشعشات اشعه فرا بنفش پایین مقاوم، و نفوذ ناپذیر باشد. حداقل ضخامت غلاف معمولاً 875/0 تا 1 میلی متر می ­باشد. تکنیک ­های خاص غلاف­گذاری (محافظ غلافی) در انحصار برخی شرکت­ های خاص می­ باشد.

• محافظت خوردگی سر میخ

استفاده از مصالح ساخته شده از فولاد گالوانیزه،حداقل پوشش برابر با 50 میلی متر بتن یا شاتکریت دائم، محافظ خوردگی پلیت باربر تکیه­ گاهی، واشرها و مهره­ ها را تامین می­ کند. می­ توان پوشش اپوکسی را بر روی پلیت باربر و مهره­ ها به کار برد.

• محافظت در مقابل جریان­ های نشتی

زمانی که جریان­ های نشتی مطرح باشند، محافظت به وسیله عایق ­های الکتریکی تامین می­ شود. این روش شامل توقف جریان عبوری بین منبع الکتریکی و میلگرد می ­باشد. عایق سازی را می­ توان در طول مسیر جریان یا در میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ایجاد نمود. جهت تامین عایق می ­توان از غلاف­های پی­وی­سی استفاده نمود. زمانی که غلاف در دسترس نباشد، پلیت باربر تکیه ­گاه و سر میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) بایستی عایق شوند.