مراحل اجرای میخکوبی (یا نیلینگ) دیوار با استفاده از میلگردهای فولادی توپر در ذیل تشریح شده و در شکل 1 نشان داده شده است.

حفاری اولیه تا عمقی که جبهه حفاری بدون سیستم نگهداری برای یک دوره زمانی کوتاه (معمولاً بین 24 تا 48 ساعت) ایستا باشد اجرا می­گردد. عمق گودبرداری معمولاً بین 1 تا 2 متر و قدری پایین­تر از عمق نهائی دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ)، انتخاب می­شود. عرض سکوی حفاری­، بایستی برای تامین دسترسی به تجهیزات نصب و اجرا کافی باشد.

  • گام 2 – حفاری گمانه­ها 

گمانه­ها با طول، قطر، زاویه و فواصل افقی مشخص شده، از سکوی حفاری حفر می­شوند.

  • گام 3 – استقرار میلگردها و تزریق دوغاب

میلگردها در گمانه حفر شده قرار داده می­شوند. میلگردها عمدتاً توپر می­باشند، اگرچه می­توان از میلگردهای توخالی فلزی نیز استفاده نمود. برای حفظ آرایش میلگردها درون گمانه و پوشش دوغاب کافی بر روی میلگرد، قبل از استقرار آنها در گمانه تعدادی متمرکز کننده (فاصله دهنده­ای که میلگرد را در مرکز گمانه نگه می­دارد) به آنها بسته می­شود. در همین زمان یک لوله دوغاب تِرمینیز درون گمانه فرستاده می­شود. برای تامین سیستم محافظت از خوردگی، می­توان از پوشش­های پلاستیکی موج­دار مخصوص استفاده کرد. سپس از طریق لوله ترمی، گمانه با دوغاب سیمان پر می­شود. معمولاً دوغاب تحت وزن خود و یا تحت فشارهای کم تزریق می­شود. در صورت استفاده از میلگردهای توخالی که نقش حفار را نیز دارند، حفاری و تزریق در طی یک عملیات واحد صورت می­گیرد (فقط در سازه­های موقت). قبل از گام 4 (اجرای رویه)، نوارهای زهکشی ژئوکامپوزیت بر روی جبهه حفاری تقریباً بین هر گروه از میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­های مجاور، نصب می­شوند و تا مرحله خاکبرداری بعدی ادامه داده می­شوند. نهایتاً نوارهای زهکشی تا انتهای عمق حفاری ادامه می­یابند جاییکه آب جمع شده از طریق یک زهکش پنجه به بیرون از دیوار پایدارسازی شده  انتقال می­یابد.

در این مرحله روکش موقت برای نگهداری بخش حفاری باز، قبل از اجرای مرحله بعدی حفاری، ساخته می­شود. رایج­ترین روکش موقت در دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ) شامل یک لایه شاتکریت با سیستم تسلیح سبک می­باشد که ضخامتی در حدود 100 میلیمتر دارد. سیستم تسلیح معمولاً شامل مش سیمی جوش شده است، که تقریباً در میانه ضخامت روکش (بخش پایینی شکل 2-1) قرار می­گیرد. طول مش سیمی بایستی چنان باشد که اجازه دهد حداقل یک سلول از شبکه کاملاً با پانل بعدی مش، هم پوشان شود. پیرو زمان عمل­آوری مناسب برای روکش موقت، یک پلیت باربر فولادی روی سر بیرون زده میلگرد از گمانه نصب می­گردد. سپس میلگرد به آرامی به درون لایه اول شاتکریت تازه اجرا شده رانده می­شود. متعاقباً بوسیله یک مهره شش گوش و واشر، سر میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ)  محکم به پلیت باربر بسته می­شود. بعد از اینکه روکش موقت دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ) به حد کافی عمل­آوری شد، مهره شش گوش تا حداقل پیچش لازم محکم می­شود. این کار معمولاً نیازمند حداقل 24 ساعت انتظار می­باشد. در صورت لزوم تغییر شکل میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­ها را اندازه­گیری (تحت فشار با یک معیار از پیش تعیین شده) می­کنیم و حتی ممکن است قبل از اجرای مرحله بعدی حفاری، آزمایش ظرفیت باربری اجرا شود. قبل از اقدام به مراحل بعدی حفاری، شاتکریت بایستی حداقل به مدت 72 ساعت عمل­آوری شود یا اینکه حداقل مقاومت فشاری سه روزه (معمولاً 5/10 مگاپاسکال می­باشد) بدست آید.

  • گام 5 – اجرای مراحل بعدی

گام­های 1 تا 4 برای مراحل بعدی حفاری، تکرار می­شوند. در هر مرحله حفاری، نوار زهکشی قائم به سمت پایین تا مرحله بعدی گسترده می­شود. سپس پانل جدید مش سیمی به نحوی نصب می­شود که حداقل با یک سلول کامل پانل قبلی هم پوشان شود. ادامه شاتکریت موقت با اتصال سرد به شاتکریت قبلی متصل می­گردد. در انتهای حفاری، نوار زهکشی به زهکش پنجه جمع­آوری کننده زه، متصل می­گردد.

  • گام 6 – ساخت روکش دائمی نهایی در دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی یا نیلینگ

بعد از آخرین مرحله حفاری و نصب تمامی میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­ها و انجام بارگذاری آزمایشی، روکش نهایی ساخته می­شود. روکش نهایی در دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ) ممکن است شامل بتن مسلح درج، شاتکریت مسلح، یا پانل­های پیش­ساخته باشد. سیستم تسلیح روکش دائمی معمولاً میلگردهای معمولی یا مش سیمی می­باشد. زمانیکه برای روکش دائمی از بتن CIP و شاتکریت استفاده می­شود، اتصالات افقی بین مراحل حفاری، کمتر از حداکثر اندازه ممکن اجرا می­شوند.

شکل 2-2. مراحل متوالی ساخت دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی یا نیلینگ

در یک پروژه خاص ممکن است تغییراتی در گام­های فوق الذکر، ضروری باشد. برای مثال، ممکن است شاتکریت در هر مرحله فوراً بعد از خاکبرداری و قبل از حفر گمانه و استقرار میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ)  اعمال شود، بویژه جاییکه ایستایی جبهه حفاری بسیار ضعیف باشد.