• ملاحظات خاص طراحی پایدار سازی گود

  • سازه‌­های پله‌­ای

در برخی موارد، ممکن است استفاده از روکش پل‌ه­ا در یک دیوار پایدار  به روش میخکوبی (یا نیلینگ)  با عقب نشینی­‌های افقی بین تک تک مقاطع دیوار  مناسب باشد.

زمانیکه عقب‌نشینی افقی نسبت به ارتفاع سکوی افقی کوچک باشد، سازه معادل با یک دیوار با رویه مایل عمل می­کند.

با استفاده از رهنمودهای مختص دیوارهای MSE، این موقعیت زمانی پیش می‌­آید که عقب نشینی‌­ها کمتر از “1/20” ارتفاع دیوار پایدار پل ه­ا باشند، که منتج به شیب معادل 3 درجه­ می­شود.

زمانیکه عقب نشینی­‌های افقی بزرگ­تر از ارتفاع دیوار  پایینی “H2” باشند، هر دیوار پایدار مستقل عمل خواهد کرد و هر دیوار  بایستی بعنوان دو سازه دیوار  به روش میخکوبی (یا نیلینگ)  مستقل آنالیز و طراحی شود.

اگر عقب نشینی­‌های افقی کوچک­تر از ارتفاع دیوار پایین باشد، دیوار  پایینی بایستی تحت سرباری معادل وزن دیوار  فوقانی، آنالیز شود.

 

  • سازه‌­های مرکب

سازه­‌های مرکب به ترکیبی از دیوارهای پایدارسازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ)  و مهارکوبی زمین اشاره دارند.

مثلاً، یک سیستم مرکب ممکن است شامل میخ (یا مسلح‌ نیلینگ)­های در تماس با مهار باشد .

میخ (یا مسلح‌نیلینگ) ­ها و مهارها در حین پیشروی خاکبرداری از بالا به پایین اجرا می­شوند. هدف اصلی استفاده از سیستم مهارکوبی، مشارکت کلی و همچنین کاهش چشم­گیر تغییر شکل دیوار پایدار می­باشد، بویژه اگر مهارکوبی در بخش فوقانی دیوار پایدار اجرا شود. همچنین می­توان مهارکوبی را در امتداد کل ارتفاع دیوار پایدار به کمک دیرک­‌های بتنی  اجرا نمود.

در سیستم‌­های مرکب، دیوارهایی با ارتفاع حدود 25 متر وجود دارد.

روش طراحی به آرایش و ساختار سیستم پشتیبان، بویژه مشارکت نسبی و عملکرد مورد انتظار میخ (یا مسلح‌ نیلینگ) ­ها و مهارکوبی بستگی دارد. مثلاً، در طراحی سیستم  بهتر است که آنالیز دیوار صرفاً با میخ (یا مسلح‌ نیلینگ) ­ها و محدود نمودن سطح لغزش در آنالیز گسیختگی سطحی (مثلاً در  کمتر از 1/5 برابر ارتفاع پیشنهادی، پشت راس دیوار پایدار) صورت گیرد.

سپس ناحیه میخکوبی (یا نیلینگ) را   بعنوان یک بلوک صلب در نظر می‌گیریم. مهارکوبی بایستی پایداری در برابر سطوح گسیختگی عمیق را تامین کند. بنابراین، طول مهارکوبی بوسیله الزامات پایداری بلوک میخکوبی (یا نیلینگ)، کنترل میشود.