اختلاط خشک خاک
روش اختلاط خشک خاک (DSM) تنها تکنیک‌هایی هستند که مستقیما خاک را با مصالح چسب خشک مخلوط می‌کنند بشرطی که رطوبت خاک برای هیدراتاسیون مخلوط درجا کافی باشد. چسب‌های قابل استفاده عمدتا شامل سیمان، سیمان – آهک و سایر مخلوط‌های سیمانی می‌باشد که قابلیت واکنش‌های شیمیایی مفید با خاک مورد اختلاط را دارا هستند.
این مصالح خشک با استفاده از فشار هوا به داخل زمین تغذیه می‌شوند و در ادامه برای ارتقاء مشخصات خاک تا عمق مشخص شده با استفاده ازابزارهای مخصوص تحت فشار با خاک مخلوط می‌شوند.
روش نوردیک
به نظر می‌رسد آخرین پیشرفت‌ها در روش‌های اختلاط خشک درجا بطور همزمان در ژاپن و سوئد در اواخر دهه 1960 در زمین‌هایی متشکل از رس و سیلت نرم رخ داده باشد.
از آن زمان به بعد این روش‌ها بنا به خواسته‌های فنی و تجاری بازارهای مربوطه طبقهبندی و از هم جدا شدند. روش سوئدی گاهی با عنوان “روش نوردیک” ترجمه می‌شود. اختلاط با ابزارهای تک محوره (تک شفت) ساده‌ترین و رایج‌ترین شکل اجرا در روش نوردیک است. ابزار اختلاط در ابتدا در داخل زمین و رو به سمت پایین تا عمق از پیش تعیین شده (پنجه ستون) دوران می‌یابد.
سپس ابزار اختلاط با سرعت دوران بالا بیرون کشیده می‌شود، و همزمان چسب خشک از طریق پورت‌های خروجی ابزار اختلاط با سرعتی کنترل شده مطابق با طرح تزریق می‌شود. این روش اختلاط خشک خاک مناسب چسب با خاک را فراهم می‌آورد.
تجهیزات معمول و رایج برای اجرای ستون‌ها متشکل از یک ماشین هیدرولیک – با طراحی مخصوص با فشار پایین، مناسب برای تردد و عبور از زمین نرم، دکل، سر مته دورانی، میلگرد توخالیKelly، و ابزارهای اختلاط می‌باشد.
از مخازن تحت فشار مجزا نیز برای ذخیره و انتقال چسب به میلگرد Kelly استفاده می‌شوند، که یا خود محرک هستند یا به صورت یدک پشت ماشین اصلی بسته می‌شوند. روش اختلاط خشک در خاک‌های نرم ارگانیک به کار گرفته می‌شود که رطوبت طبیعی آنها نزدیک به حد مایع و یا بیشتر است، و بطور گسترده در خاک‌های بسیار ارگانیک و نیلینگ و پیت ها استفاده می‌شوند.
کاربرد اصلی این روش برای کنترل ظرفیت باربری فونداسیون‌ها و یا نشست فونداسیون‌ها، تامین پایداری شیروانی‌ها، خاکریزها و پایدار سازی گود برداری ها می‌باشد.
همچنین بخوانید: دیوار دیافراگمی و نیلینگ
