شناسایی‌های زیرسطحی جهت اجرای پایدارسازی گود به روش میخکوبی یا نیلینگ(nailing)

اهداف شناسایی زیرسطحی، تعیین و تثبیت شرایط زیرسطحی منطقه و تعیین دست خوردگی و گسترش جانبی و فضایی خاک در محل پروژه میخکوبی (یا نیلینگ) می­باشد. بررسی­های زیرسطحی معمولاً شامل موارد زیر می­باشند:

  • آزمایش­های درجا از خصوصیات سنگ یا خاک
  • بازیابی نمونه ­های خاک یا سنگ برای طبقه­بندی چشمی و یا آزمایش­های آزمایشگاهی
  • مشخصات چینه­شناسی زمین
  • شناسایی و ملاحظه موقعیت آب زیرزمینی

خصوصیات سنگ یا خاک که با آزمایش­های آزمایشگاهی یا درجا سعی در تعیین آنها داریم، از این قرار می­باشند: طبقه­ بندی خاک، پارامترهای شاخص، مقاومت، تراکم­پذیری، و پتانسیل خوردگی.

همچنین، تعیین موقعیت و طبیعت آب زیرزمینی در پروژه­های دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) مهم می­باشد، چرا که اگر تراز آب زیرزمینی بالا باشد، اجرای این سیستم دشوار و پر هزینه می­گردد.

  • آزمایش­های درجا و نمونه ­گیری
  • حفاری

نمونه­ گیری و آزمایش­های محلی لازم برای طراحی دیوارهای میخکوبی (یا نیلینگ) اغلب همراه با حفاری اکتشافی اجرا می­شوند. حفاری اطلاعات زیر را تامین می­کند:

  1. عدد SPT – “N”، در کلاس­بندی خاک و چینه­ شناسی زمین کاربرد دارد.
  2. نمونه­های دست خورد و دست نخورده
  3. ملاحظات آب زیرزمینی

نوع، تعداد، موقعیت و عمق حفاری­ها، بواسطه مراحل پروژه (مثلاً، مطالعات امکان­پذیری، طراحی اولیه یا نهایی)، موجودیت داده­های ژئوتکنیکی، تغییرات شرایط زیرسطحی و سایر محدودیت­های پروژه دیکته می­شود. شکل 1می­تواند بعنوان یک راهنمای اولیه طراحان را در تعیین تعداد، موقعیت و تواتر حفاری­ها کمک کند. در دیوارهای میخکوبی (یا نیلینگ) با طول بیشتر از 30 متر، حفاری بایستی بین 30 تا 60 متر در امتداد سنترلاین پیشنهادی دیوار اجرا شود.

حفاری در جلو و پشت دیوار میخکوبی یا نیلینگ شونده پیشنهادی لازم می­باشد. حفاری­های پشت دیوار میخکوبی یا نیلینگ شونده بایستی در فاصله­ای بین 1 تا 5/1 برابر ارتفاع دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) شونده و با فواصلی در حدود 45 متر از یکدیگر در امتداد دیوار انجام شوند. اگر زمین پشت دیوار میخکوبی شونده پیشنهادی شیب­دار باشد، انتظار می­رود که توده محتمل لغزشی پشت دیوار نسبت به توده لغزشی زمین افقی، بزرگ­تر باشد. بنابراین حفاری پشت دیوار بایستی در فاصله دورتری از دیوار، تقریباً بین 5/1 تا 2 برابر ارتفاع دیوار میخکوبی شونده انجام شود. حفاری­های جلوی دیوار بایستی در فاصله بیش از 75/0 برابر ارتفاع دیوار و با فواصل در حدود 60 متر از یکدیگر در امتداد دیوار انجام شوند.

عمق حفاری­ها بایستی بر اساس مکانیزم­های کنترل پایداری دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) شونده و بر اساس جنبه­ های زیرسطحی موثر بر عملکرد طبیعی دیوار، انتخاب شود. حفاری حداقل بایستی به اندازه یک ارتفاع کامل، پایین­تر از تراز کف خاکبرداری ادامه یابد (شکل 1). زمانیکه خاک­های با تراکم­پذیری بالا (مثلاً، خاک­ ریزدانه نرم و خیلی نرم، سیلت­های ارگانیک و خاک­های نباتی) در محل پروژه، پشت یا زیر دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) شونده پیشنهادی وجود داشته باشند، عمق حفاری بیشتر می­شود. در صورت حضور خاک­های عمیق، اشباع و غیر چسبنده پشت یا زیر دیوار پیشنهادی و لزوم ارزیابی پتانسیل روانگرایی به خاطر خطر لرزه­ای، ممکن است عمق حفاری لازم برای پروژه­های میخکوبی (یا نیلینگ) دیوار بیشتر گردد. در مواردی که تقویت لرزه­ای مدنظر باشد، بویژه در خاک­های عمیق و نرم، ممکن است نیاز به بررسی­های زیرسطحی عمیق­تری باشد. اگر در عمق انتخابی با سنگ مواجه شدیم، برای بررسی طبیعت سنگ و پیوستگی آن، بایستی حداقل یک مغزه 3 متری، متشکل از دو قطعه 5/1 متری گرفته شود.

شکل 1. آرایش مقدماتی گمانه­ های مطالعات ژئوتکنیکی برای سیستم میخکوبی (یا نیلینگ) دیوار

 

جدول 1 بطور خلاصه، پروسه­های ژئوتکنیکی معمول و آزمایش­های درجا مورد استفاده در بررسی­های محلی دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) را نشان می­دهد. این جدول پروسه­های محلی و آزمایش­های درجا را لیست کرده و استانداردهای ASTM مربوطه، منابع اداره بزرگ راه­های آمریکا، کاربری­های نوع خاک، و شرح خلاصه­ای از اطلاعات و خصوصیات بدست آمده از این فعالیت­های محلی را ارائه می­کند.

 

جدول1. پروسه­ها و آزمایش­های معمول ژئوتکنیکی درجا
فعالیت منابع استاندارد FHWA 1 مناسب برای غیر مناسب برای حاصل از
پروسه­های محلی محافظت و انتقال نمونه­های خاک ASTM D4220-95 همه NA نمونه­ها
نمونه­گیری جدار نازک ASTM D1587-00 رس­ها، سیلت­ها ماسه، شن نمونه­های دست نخورده
اکتشافات زیرسطحی

(خاک و سنگ)

ASTM D5434-97 همه NA متغیر
آزمایش­های درجا آزمایش نفوذ استاندارد

(SPT)

ASTM D1568-99

ASTM D6066-96el 5

ماسه، سیلت (2) چینه­شناسی، مقادیر SPT، دانسیته نسبی، آب زیرزمینی، نمونه­ها
آزمایش نفوذ مخروط (CPT) ASTM D5778-95 Briaud (1992) ماسه، سیلت، و رس شن، ماسه­های حاوی لاشه سنگ چینه­شناسی پیوسته، نوع خاک، مقاومت، دانسیته نسبی،K0 3، فشار حفره­ای
آزمایش برش پره در محل (VST) ASTM D2573-94 رس نرم تا متوسط ماسه و شن مقاومت برشی زهکشی نشده
آزمایش پرسیومتر (PMT) ASTM D4719-00

Briaud (1989)

سنگ نرم، ماسه متراکم، رس غیر حساس، شن و تیل رس­های نرم، ماسه و سیلت سست نوع خاک، مقاومت،K0 3، OCR 4، تراکم­پذیری، مدول خاک
آزمایش دیلاتومتر صفحه تخت (DMT) ASTM D6635-01

Briaud and Miran (1992)

ماسه و رس شن نوع خاک، K0، OCR، مقاومت برشی زهکشی نشده، مدول خاک
نکات:

1.          استانداردها را می­توان از ASTM (2002)  بدست آورد. همچنین, Arman et al (1997) and Sabatini et al (2002) مباحث عمومی را درباره این پروسه­های محلی ارائه می­کنند.

2.          SPT را می­توان با یکسری محدودیت­ها در خاک­های رسی و شنی نیز بکار برد.

3.          K0، ضریب فشار جانبی خاک در حال سکون می­باشد.

4.          OCR نسبت بیش تحکیمی می­باشد.

5.          ASTM D6066-96el برای استفاده SPT در ارزیابی مقاومت روانگرایی می­باشد.

 

 

  • آزمایش نفوذ استاندارد

آزمایش نفوذ استاندارد (SPT) یک تکنیک مقبول و مورد پسند برای ارزیابی شرایط محلی دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) شونده می­باشد. در پروژه­های میخکوبی (یا نیلینگ) خاک نیز، آزمایش نفوذ استاندارد بطور گسترده در تکنیک­های اکتشافی بکار گرفته شده است. و از آنجا که اغلب دیوارهای میخکوبی (یا نیلینگ) در ایالات متحده در خاک­های غیر چسبنده ساخته شده­اند، به همین دلیل آزمایش نفوذ استاندارد معمولاً نتایجی مفید و کاربردی را حاصل کرده است.

آزمایش نفوذ استاندارد مقادیر عدد SPT را تامین می­کند، که همان تعداد ضربات، Nmeas، لازم برای راندن یک نمونه­گیر استاندارد Split-Spoon (قاشقی-دوتکه) تا عمق 300 میلیمتری در کف گمانه می­باشد. مقادیر SPT را می­توان در تعیین امکان­پذیری طرح سیستم میخکوبی (یا نیلینگ) دیوار استفاده کرد. در طی دهه­های گذشته چندین رابطه (correlation) بین عدد “N” و خصوصیات مهندسی خاک توسعه یافته است.

آزمایش نفوذ استاندارد همچنین برای بدست آوردن نمونه­های دست خورده از زیرسطح زمین، معمولاً در اعماق قائم 5/1 تا 3 متری استفاده می­شود. در لایه­ های با خاک نرم یا سست، یا زمانیکه با سایر ویژگی­های خاص توجه مواجه شویم (مثلاً، لنزهای خاکی و شرایط بسیار ناهمگن)، نمونه­ گیری بایستی ادامه داده شود. آزمایش نفوذ استاندارد شناخت مناسبی از دانسیته نسبی خاک­های غیر چسبندی به ما می­دهد (جدول 2). همچنین علیرغم برخی محدودیت­ها، قادر به ارزیابی ثبات و استحکام خاک­های ریزدانه (جدول 3) می­باشد.

جدول 2. دانسیته خاک­های غیر چسبنده بر اساس مقادیر SPT
دانسیته نسبی SPT Nmeas (blows/300 mm or blows/ft)
خیلی سست 4 – 0
سست 10 – 5
تراکم متوسط 30 – 11
متراکم 50 – 31
خیلی متراکم 51 و بیشتر
منبع : Terzaghi et al .1996

 

جدول 3. استحکام خاک­های ریزدانه بر اساس مقادیر SPT
استحکام SPT Nmeas (blows/300 mm or blows/ft)
خیلی نرم 1 – 0
نرم 4 – 2
سفت متوسط 8 – 5
سفت 15 – 9
خیلی سفت 30 – 16
سخت 60 – 31
خیلی سخت 61 و بیشتر

برای لحاظ نمودن عوامل متعدد مرتبط با تاثیر و کفایت انرژی و متغیرهای وابسته به نحوه اجرای آزمایش، یکسری ضرایب اصلاحی به تعداد ضربات شمرده شده، Nmeas، اعمال می­شود. مقادیر اصلاح شده، N60، برای انرژی60% بدست می­آیند. N60 به قرار زیر تعریف می­شود:

رابطه 3-1

جاییکه: “CE” برای کفایت انرژی اصلاحی،”CB” برای قطر گمانه، “CS” برای روش نمونه­ گیری، و “CR” برای طول میله حفاری (rod) می­باشند. یاباتینی و همکارانش خلاصه­ای از این ضرائب اصلاحی را ارائه می­کنند.

برای منظور نمودن افزایش مقادیر “N” توام با افزایش فشار سربار در مصالح همگن، معمولاً عدد اصلاح شده N60، نسبت به یک فشار سربار موثر مرجع، نرمالیزه می­شود. فشار سربار موثر مرجع برابر با یک اتمسفر یا تقریباً 100 کیلوپاسکال است (تقریباً 1 تن بر فوت مربع [tsf]). تعداد ضربات نرمالیزه شده اصلاحی یا همان “(N1)60” از رابطه زیر بدست می­آید:

رابطه 3-2

جاییکه “CN” ضریب نرمالیزاسیون فشار سربار موثر می­باشد و از رابطه زیر محاسبه می­شود:

رابطه 3-3

جاییکه “σ΄νo” فشار موثر قائم در عمق آزمایش SPT در حین آزمایش (در همان واحد Pa) می­باشد و توان “n” در رس­ها برابر با “1” و در ماسه­ ها برابر با “5/0” می­باشد. (بهSabatini et al., 2002 ، بخش منابع CN رجوع کنید). با کمی اصلاحات در مقادیر SPT، ارزیابی پارامترهای مقاومت برشی خاک­های غیر چسبنده و ریزدانه میسر است. این اصلاحات در بخش­های بعدی ارائه می­شوند.

  • نمونه گیری

نمونه­های بدست آمده از نمونه­ گیر SPT دست خورده می­باشند و فقط برای طبقه­ بندی خاک و برخی آزمایش­های آزمایشگاهی، از جمله دانه­بندی (آنالیز الک­ها)، میزان ریزدانه­ها، میزان رطوبت طبیعی، حدود اتربرگ، وزن مخصوص جامد، میزان مواد آلی، و آزمایش مقاومت فشاری محدود نشده مناسب می­باشند. همچنین نمونه ­های چنگکی بدست آمده از برش گمانه، چاله­ های آزمایش، و خاکبرداری­های آزمایشی، را می­توان برای طبقه­ بندی خاک و تعیین پارامترهای شاخص در آزمایشگاه استفاده نمود، بشرطی که میزان رطوبت درجا در طی نمونه­ گیری و انتقال نمونه ثابت مانده باشد.

نمونه­های SPT نبایستی در آزمایش­های مقاومت و تراکم­پذیری استفاده شوند. چرا که نسبت ضخامت جداره به قطر نمونه­ گیر SPT بزرگ است و منجر به دست خوردگی زیادی در نمونه­های خاکی شده و خاک از یک طرف (انتهای پایینی نمونه ­گیر (کفشک)) بیرون زده و از طرف دیگر بداخل نمونه ­گیر رانده می­شود. از آنجا که مقاومت برشی و تراکم­پذیری خاک­های ریز دانه بسیار تحت تاثیر دست خوردگی نمونه می­باشد، نمونه­ های بدست آمده از نمونه­ گیر قاشقی دو تکه­ (SPT) استاندارد برای آزمایش­های آزمایشگاهی مقاومت برشی و تراکم­پذیری خاک نامناسب می­باشند. جهت تهیه نمونه خاک ریزدانه برای آزمایش­های آزمایشگاهی مقاومت برشی و تراکم­پذیری، بایستی بجای SPT از نمونه­ گیرهای جدار نازک (بدون ایجاد دست خوردگی)، من جمله نمونه ­گیر جدارنازک (Shelby) با قطر خارجی  OD =76 mmاستفاده نمود.

 

  • تکنیک­های مختلف آزمایش­های درجا

همانطور که قبلاً اشاره شد، SPT برای ارزیابی استحکام و مقاومت برشی خاک­های ریزدانه مناسب نمی­باشد. برای ارزیابی محلی مقاومت برشی زهکشی نشده “SU” خاک­های ریزدانه، بایستی از آزمایش­های درجا از جمله آزمایش نفوذ مخروط (CPT)، آزمایش برش پره برجا (VST)، آزمایش دیلاتومتر صفحه تخت (DMT)، و آزمایش پرسیومتر (PMT) استفاده نمود.

CPT که با عنوان آزمایش ” نفوذ مخروط” نیز شناخته شده است، به یک تکنیک محلی رایج برای ارزیابی خاک تبدیل شده است. CPT ابزاری ارزشمند می­باشد که امکان ارزیابی سریع و اقتصادی پروفیل زیرسطحی خاک را میسر می­سازد. پیوستگی پروفیل­های خاکی بدست آمده از CPT، امکان شناسایی لایه­ های نازک خاکی را فراهم می­آورد که شناسایی آنها در یک توده خاک نسبتاً همگن مشکل می­باشد. این مزیت، مخصوصاً زمانی مفید می­باشد که قصد بررسی حضور لایه ­های نازک خاک ضعیف را داریم که موجب ارتقاء ناپایداری پشت دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) شده می­گردند. بطور کلی، CPT اقتصادی­تر و سریع­تر از SPT می­باشد. عیب عمده این تکنیک آن است که نمی­توان نمونه­ هایش را بازسازی نمود. همچنین، بنظر می­رسد که نتوان CPT را در خاک­های شنی و لاشه سنگ اجرا نمود.

برای پروژه­های بزرگ، استفاده از CPT مورد توجه می­باشد به خاطر آنکه اطلاعات ژئوتکنیکی بیشتری را با صرف هزینه­های کمتر نسبت به حفاری­های مرسوم تامین می­کند. در مرحله اول، استفاده از CPT، ترسیم سریع چینه­شناسی خاک و شناسایی سریع کاستی­های بالقوه لایه­ ها را مقدور می­سازد (مثلاً، مقاومت پایین یا تراکم­پذیری بالا) که می­توانند در طراحی موثر باشند. چینه­ شناسی اولیه مبتنی بر CPT می­تواند به تعیین موقعیت بخش­هایی که نمونه ­های دست خورده خاک بایستی از آنجا بدست آیند، کمک کند. در مرحله دوم، حفاری صورت گرفته و نمونه­ ها فقط از اعماق مد نظر اخذ می­شوند. با استفاده از این استراتژی شناسایی دو مرحله­ای، نمونه­ گیری بهینه شده و تعداد نمونه ­ها کاهش می­یابد.

  • چاله زنی آزمایشی

در پروژه­های میخکوبی (یا نیلینگ) دیوار، استفاده از چاله­های آزمایشی (در مناطق مسطح یا خاکبرداری آزمایشی در زمین­های شیب­دار) می­تواند بسیار مفید باشد. چاله­ های آزمایشی نسبتاً گران بوده و می­توانند به ارزیابی ایستایی جبهه حفاری (بدون مهاربندی و نگهداری) و نیز تعیین امکان­پذیری سیستم میخکوبی (یا نیلینگ) خاک در آن محل کمک کنند. چاله­های آزمایشی بایستی تقریباً 6 تا 8 متر طول و 2 تا 5/2 متر عمق داشته باشند و بایستی موازی با رویه دیوار پیشنهادی و در جلوی آن حفاری شوند. برای ارزیابی زمان ایستایی حفاری در دیوار میخکوبی (یا نیلینگ)، چاله­های آزمایشی بایستی بمدت 3 تا 4 روز باز گذارده شوند. بازرسی روزانه چاله­ های آزمایشی حفاری توصیه شده است.

  • چینه شناسی خاک

زمانیکه اطلاعات کافی از حفاری­ها و آزمایش­های محلی در دست باشد، مهم است که چینه ­شناسی زمین را تهیه نموده و تغییرات فضایی مهم در شرایط زیرسطحی که می­تواند در طراحی و ساخت دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) تاثیر گذار باشد، شناسایی کنیم. تهیه چینه شناسی محل برای دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) حیاتی می­باشد، چونکه طبیعت، اندازه و وسعت و دست­خوردگی لایه­ های مختلف مشخص کننده روش و تجهیزات حفاری، و سطح محتمل لغزش توده خاک در پشت دیوار بوده و بر روی طول میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) تاثیر دارد. شناسایی و تعیین تغییرات شرایط زیرسطحی در یک پلان، بویژه در دیوارهای بلند مهم می­باشد، جاییکه احتمال تغییرات قابل ملاحظه شرایط خاک بیشتر است.

اگر دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) بطور موضعی و یا کلی در سنگ­های زیرین نفوذ کند، بایستی موقعیت تماس بین خاک و سنگ بستر شناسایی شود. شرایط نامشابه زیرسطحی بالا و پایین این سطح تماس بر روی مناسب بودن روش­های حفاری، تجهیزات حفاری، هزینه ­های ساخت، و طول میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­ها تاثیر خواهد گذاشت. انتظار می­رود به خاطر مقاومت پیوند بالاتری که در سنگ ایجاد می­شود، میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­های نفوذ کرده به درون لایه­ های سنگی (کلی یا موضعی) نسبت به آنهایی که تماماً در خاک قرار دارند، کوتاه­تر باشند. اگر میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­ها در سنگ­های هوازده اجرا شوند، بایستی درجه هوازدگی لایه­ ها و صفحات ضعیف را شناسایی نمود.

  • آب زیرزمینی

حضور آب (تحت شرایط غیر اشباع یا اشباع) در خاک­ها می­تواند جنبه­های مختلف طراحی و عملکرد بلند مدت دیوار میخکوبی (یا نیلینگ)، من جمله؛ پایداری خاکبرداری­های موقت نگهداری نشده، پروسه­های تزریق، زهکشی، و سایر ملاحظات ساخت و اجرا را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین، حضور آب زیرزمینی و یا مناطق آب زیرزمینی متصل به آب­های سطحی بایستی در طی بررسی­های زیرسطحی شناسایی شود.

عمق آب زیرزمینی بایستی در حین حفاری تعیین شده و بایستی بمدت حداقل 24 ساعت بعد از حفاری نظارت شود. اگر از سیال حفاری استفاده شود، ممکن است تعیین موقعیت تراز آب زیرزمینی در حین حفاری مقدور نباشد. برای خاک­هایی که مقدار ریزدانه نسبتاً زیادی دارند، تراز آب زیرزمینی بدست آمده در حین حفاری معمولاً نمی­تواند بیانگر سطح پایدار آب زیرزمینی باشد، چرا که تراز آب مشاهده شده به احتمال زیاد تحت تاثیر نفوذپذیری نسبتاً کم خاک­های اطراف می­باشد. در این نوع خاک­ها، راه حل مناسب چندین بار اندازه ­گیری تراز آب زیرزمینی طی دوره­های چند ساعته یا چند روزه می­باشد مادامیکه آب زیرزمینی به تراز تعادل خود برسد. در خاک­های با نفوذپذیری خیلی کم، ممکن است دوره­های زمانی طولانی­تر، بالغ بر چند هفته یا ماه، برای پایدار شدن تراز آب زیرزمینی لازم باشد. در این موارد، می­توان برخی از گمانه­های اکتشافی را به پیزومتر تبدیل نمود. هدف ما ارزیابی تراز آب­های فصلی (بالا یا پایین) بوسیله پیزومترها یا چاه­های موجود در مجاورت می­باشد.

ارزیابی نادرست تراز آب زیرزمینی در حین بررسی محلی می­تواند پیامدهای جدی برای هر سیستم حائلی، بویژه در خصوص دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) در پی داشته باشد، چونکه این سیستم برای شرایط آب زیرزمینی بالا مناسب نمی­باشد. زمانیکه تراز آب زیرزمینی واقعی بالاتر از ارزیابی­های قبلی باشد، ممکن است اصلاحات محلی درجا لازم باشد. در موارد خاص، روی هم رفته ممکن است سیستم میخکوبی (یا نیلینگ) غیر عملی و غیر اقتصادی شناخته شوند.

 

  • آزمایش­های آزمایشگاهی خاک

آزمایش­های آزمایشگاهی روی نمونه­ های خاکی بازسازی شده، برای تعیین طبقه­ بندی خاک، خصوصیات شاخص، وزن واحد، مقاومت، و تراکم­پذیری اجرا می­شوند. جدول 4 آزمایش­های آزمایشگاهی مورد استفاده برای تعیین پارامترهای شاخص و سایر خصوصیات مهندسی خاک، لازم برای طراحی دیوار میخکوبی (یا نیلینگ) را نشان می­دهد. همچنین جدول4 استانداردهایASTM  و AASHTO این آزمایش­ها را لیست کرده است. بعلاوه جدول 4 سایر آزمایش­ها، همچون ارزیابی یخ زدگی خاک، پتانسیل ذوب شدگی، پتانسیل ریزش و پتانسیل تورم، که ممکن است در طراحی برخی دیوارهای میخکوبی (یا نیلینگ) لازم باشند، را ذکر کرده است.

 

 

جدول 4. پروسه­ها و آزمایش­های آزمایشگاهی معمول برای خاک­ها
پروسه نام آزمایش استاندارد قابلیت کاربرد
ASTM 1 AASHTO2
طبقه­ بندی تشریح چشمی و دستی و شناسایی خاک­ها D2488-00 همه خاک­ها
طبقه­بندی خاک­ها بر طبق USCS3 D2487-00 M145 همه خاک­ها
پارامترهای شاخص آنالیز دانه­بندی (با الک­ها) D422-63(1998) T88 خاک دانه­ای
میزان خاک ریزتر از الک شماره 200 D1140-00 T11 مصالح ریزدانه و دانه­ای
میزان رطوبت D2216-98 T265 همه خاک­ها
حدود اتربرگ D4318-00 T89 , T90 خاک ریزدانه
میزان خاک­های آلی D2974-00 T194 خاک ریزدانه و اصطکاکی
وزن مخصوص جامد خاک D854-00 T100 همه خاک­ها
مقاومت مقاومت فشاری محدود نشده(UC) D2166-00 T208 خاک ریزدانه
آزمایش فشاری سه محوری UU D2850-95 (1999) T296 خاک ریزدانه
آزمایش فشاری سه محوری CU D4767-95 T234 خاک ریزدانه
برش مستقیم

(تحکیم یافته)

D3080-98 T236 ماسه و خاک­های ریزدانه
هدایت هیدرولیکی نفوذپذیری (هد آبی ثابت) D2434-68 (2000) T215 خاک­های دانه­ای
تراکم­پذیری تحکیم تک بعدی D2435-96 T216 خاک ریزدانه
تحکیم تک بعدی

(بارگذاری تنش کنترل شده)

D4186-89 el (1998) خاک ریزدانه
سایر استعداد ضعیف شدگی ناشی از انجماد- ذوب D9518-96 (2001) سیلت­ها
پتانسیل ریزش D5333-92 (1996) لس، سیلت
پتانسیل تورم D4546-96 T258 خاک ریزدانه