در برخی موارد، ممکن است استفاده از روکش پله­ای در یک دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ)  با عقب نشینی­های افقی بین تک تک مقاطع دیوار پایدارسازی شده (شکل 1) مناسب باشد. زمانیکه عقب نشینی افقی نسبت به ارتفاع سکوی افقی کوچک باشد، سازه معادل با یک دیوار با رویه مایل عمل می­کند. با استفاده از رهنمودهای مختص دیوارهای MSE، این موقعیت زمانی پیش می­آید که عقب نشینی­ها کمتر از “1/20” ارتفاع دیوار پایدارسازی شده پله­ای باشند، که منتج به شیب معادل 3 درجه­ می­شود. زمانیکه عقب نشینی­های افقی بزرگ­تر از ارتفاع دیوار پایدارسازی شده پایینی “H2” باشند، هر دیوار پایدارسازی شده مستقل عمل خواهد کرد و هر دیوار پایدارسازی شده بایستی بعنوان دو سازه دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ)  مستقل آنالیز و طراحی شود. اگر عقب نشینی­های افقی کوچک­تر از ارتفاع دیوار پایدارسازی شده پایین باشد، دیوار پایدارسازی شده پایینی بایستی تحت سرباری معادل وزن دیوار پایدارسازی شده فوقانی، آنالیز شود.

 

  • سازه­های مرکب

سازه­های مرکب به ترکیبی از دیوارهای پایدارسازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ)  و مهارکوبی زمین اشاره دارند. مثلاً، یک سیستم مرکب ممکن است شامل میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­های در تماس با مهار باشد (شکل 2). میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­ها و مهارها در حین پیشروی خاکبرداری از بالا به پایین اجرا می­شوند. هدف اصلی استفاده از سیستم مهارکوبی، مشارکت پایداری کلی و همچنین کاهش چشم­گیر تغییر شکل دیوار پایدارسازی شده می­باشد، بویژه اگر مهارکوبی در بخش فوقانی دیوار پایدارسازی شده (شکل 2- الف) اجرا شود. همچنین می­توان مهارکوبی را در امتداد کل ارتفاع دیوار پایدارسازی شده به کمک دیرک­های بتنی پیش ساخته (شکل 2- ب) اجرا نمود. در سیستم­های مرکب، دیوارهایی با ارتفاع حدود 25 متر ساخته شده است.

روش طراحی به آرایش و ساختار سیستم پشتیبان، بویژه مشارکت نسبی و عملکرد مورد انتظار میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­ها و مهارکوبی بستگی دارد. مثلاً، در طراحی سیستم نشان داده شده در شکل 2-الف (جاییکه میخکوبی (یا نیلینگ)  نسبت به مهارکوبی، پایداری بیشتری در سطوح گسیختگی سطحی تامین می­کند؛ در حالیکه بعداً پایداری بیشتری در مقابل گسیختگی عمیقتامین می­کند)، توصیه شده که آنالیز دیوار صرفاً با میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­ها و محدود نمودن سطح لغزش در آنالیز گسیختگی سطحی (مثلاً در فاصله­ای کمتر از 5/1 برابر ارتفاع پیشنهادی، پشت راس دیوار پایدارسازی شده) صورت گیرد. سپس ناحیه میخکوبی (یا نیلینگ)  شده بعنوان یک بلوک صلب در نظر گرفته می­شود. مهارکوبی بایستی پایداری در برابر سطوح گسیختگی عمیق را تامین کند. بنابراین، طول مهارکوبی بوسیله الزامات پایداری بلوک میخکوبی (یا نیلینگ)  شده، کنترل خواهد شد.

نکته :

C و T از تعادل افقی و قائم میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ)  با زاویه شیب 15 درجه و میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ)  خیلی مایل با زاویه شیب 45 درجه بدست می­آیند.

W : وزن روکش می­باشد که توسط میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­ها نگهداری شده است.

شکل1 نمونه­ای از دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی یا نیلینگ  پله­ای (منبع: Byrne et al. ,1988)

 

 

 

شکل 2. ساختار دیوارهای پایدارسازی شده مرکب (منبع: Byrne et al. ,1988)