به طورکلی شکست گود می‌تواند به سه صورت اتفاق بيافتد که عبارت است از :
1-شکسته‌شدن يا گسيختگی در خاک و ريزش کلی ديواره گودبرداری با مکانيسم‌های مختلف مانند اکتيو شدن , لغزش گوه‌ای , دايروی و …
2-شکسته‌شدن يا گسيختگی در خاک و ريزش موضعی در برخی از مقاطع ديواره گودبرداری مثلا در زير يکی از ستون‌های سازه مجاور با مکانيسم‌های مختلف مانند اکتيو شدن , پانچ , لغزش دايروی و …
3-تغييرشکل افقی يا قائم (نشست) در ديواره گودبرداری و ريزش موضعی, يا آسيبديدگی ساختمان مجاور بدون اينکه الزاما خاک دچار گسيختگی شده باشد.
برخی توصيه‌هاي كاربردي در زمينه شکست گودبرداري‌ها:
الف) مطالعات ژئوتکنيک به صورت آماری تخمين کلی از خاک را در اختيار ما قرار می‌دهند. لذا بايستی در طراحی پایدارسازی (پایدارسازی گود ها به روش‌هایی مانند نیلینگ، سازه نگهبان، تاپ دان Top-down و … صورت می‌پذیرد) با احتياط به کار گرفته شوند.
ب) با توجه به نقصان اطلاعات در مورد خاک و ضعف گزارش‌های متداول مکانيک خاک به خصوص در ساختمان‌سازی شهری تکيه کامل بر محاسبات و نگرش محاسباتی به خاک خطرناک است.
ج) خاک معمولا يک محيط همگن نمی‌باشد و از لایه‌ها و زيرلایه‌های مختلفی تشکيل شده است. عدم توجه به اين موضوع به خصوص در گودبرداری‌ها منجر به وقوع سوانح زيادی می‌شود.
د) در پايداری يک گود (پایدارسازی گودها به روش‌هایی مانند نیلینگ، سازه نگهبان، تاپ دانTop-down و … صورت می‌پذیرد) مهمترين عامل چسبندگی يا سمانتاسيون خاک است که در وهله اول بايستی در طراحی و انتخاب روش اجرای گودبرداری مورد توجه قرارگيرد. لذا معضلات مربوط به خاک‌های غير چسبنده در خصوص مهار آنها بسيار بيشتر است.
ه) به طور کلی با افزايش تغيير مکان خاک و حرکت ديواره قائم خاک، خاک به شرايط اکتيو نزديک می‌شود. شرایط اکتیو در خاک یک حالت گسیختگی است لذا به‌هیچ عنوان نباید به خاک اجازه داد به این حالت برسد.
همچنین بخوانید: زاویه بهینه نیل در پایدارسازی به روش نیلینگ
