پایدارسازی گود

روند کاهشی منابع زمینی در دسترس باعث توسعه فضاهای زیرزمینی در سراسر جهان در طول زمان شده است. هرچند، پیچیدگی و قابل تغییر بودن محیط پیرامون مشکلاتی را برای گودبرداری ایجاد می‌کند. به ویژه، شرایط هیدرولوژیکی اثر مستقیم بر روی ایمنی سازه از منظر مهندسی گودهای عمیق دارد. به عنوان مثال، مقاومت خاک و سنگ

گودبرداری های باز برای ساخت ساختمانهای بلند مرتبه در مناطق شلوغ شهری به یک روتین متداول در مهندسی عمران تبدیل شده است. چنین گودهایی معمولا عمیق‌تر از سطح فونداسیون ساختمانهای مجاور می‌باشند. مگر با استفاده از سازه نگهبان مناسب طراحی شده و با ایمنی بالا این گودبرداری ها لزوما باعث حرکت ‌های قائم و افقی

در دهه‌های اخیر در تعداد زیادی از شهرهای بزرگ دنیا  تعداد گودهای چند مهاره ساخته شده رو به افزایش بوده است. برای طراحان و مهندسان ژئوتکنیک ضروری می‌باشد و در ساخت ایستگاه‌های مترو زیرزمینی، گود های طولانی و باریک و پایش تغییرشکل خاک اطراف گودها و نیروهای داخلی سازه‌های نگهبان به آنها کمک می‌کند تا

یک گودبرداری قائم به صورت روتین برای ایجاد زیرزمین در سازه‌ها استفاده می‌شود. در چنین شرایطی، دیوار حائل خاک باید در مجاورت گود نصب شود تا از ریزش دیواره گود جلوگیری کند. برای تعیین سیستم دیوار حائل خاک باید شرایط تکنیکی ویژه‌ای مانند شرایط خاک، هندسه گود و ابعاد آن، شرایط ساختمان‌های اطراف و جنبه‌های

بهسازی شیب های خاکی با مواد ژئوممبران، ژئوکامپوزیت و ژئوگرید شیب بدون فیسینگ: با توجه به نتایج شیب بدون فیسینگ در تنش 0.492 KN/m شکست خورد. به همین ترتیب جابجایی افقی 2.7 سانتی متری و 4 سانتی متر جابجایی عمودی را نشان می دهد. شکل 1 نمودار تنش-کرنش و جابجایی های افقی و عمودی به