انواع متفاوت مسلح‌سازی برای شیب‌ها وجود دارد، در میان آنها شمع‌های جلوگیرنده از لغزش و کابل‌های انکر به صورت متداول به منظور ایجاد نیروی مقاوم استفاده میشوند. موضوعی که مهندسان به صورت متداول با آن مواجه میشوند و همچنان به طور مناسبی حل نشده است، تعیین محل و طول مناسب کابل‌های انکر درون پروژه‌های پایداری شیب می باشد.
روش حد تعادل یکی از روش‌های مورد استفاده است، هرچند که تنها تعادل نیروهای کل را درنظر می‌گیرد. به این معنی که مقایسه محل انکر‌های متفاوت شیب امکان‌پذیر نمی باشد. روش‌های عددی مانند روش‌های اجزا محدود کاهش مقاومت توانایی دادن اطلاعات با جزئیات بیشتری را دارند که متاسفانه همچنان نتایج مد نظر را بدست نمی آورند.
در این مقاله، روش کاهش مقاومت الاستوپلاستیک (SRM) برای بدست آوردن مقادیر تنش، تغییرمکان و ضریب اطمینان استفاده میشود. مسلح‌سازی شیب با استفاده از کابل‌های انکر و بارگذاری سطحی مدل میشود، یعنی توزیع متفاوت بارگذاری سطحی منجر به طرح‌های مسلح‌سازی متفاوت میشود. طرح‌های مسلح سازی بهینه کابل‌های انکر براساس تنش شیب و تغییرشکل آن محاسبه میشود.
با مقایسه ضریب اطمینان و تنش قبل و بعد از مسلح‌سازی شیب، این نتیجه بدست آمد که مسلح کردن بهتر شیب زمانی حاصل میشود که مسلح سازی با تراکم بیشتر در مناطق با تنش بالا و تغییرشکل بالا اعمال شود. برای مثال، با افزایش پیش تنش و افزایش طول کابل انکر، میتواند مقاومت بیشتری را در این ناحیه ایجاد کند.
در مقایسه با طرح مسلح‌سازی یکنواخت در پلان که به طور زیادی رواج دارد، روش توضیح داده شده در بالا (برای نقاط ضعیف‌تر ارائه انکرها با طول و تنش پیش‌کشیدگی بالاتر) اثر بهتری دارد و میتواند چیدمان انکرها را منطقی تر کند. برای طراحی شیب مسلح، روش‌های عددی برای انالیز سطح تنش و میزان تغییرشکل بهتر است مورد استفاده قرار گیرد و بهتر است بر اساس آن طرح بهینه انتخاب شود.
شکل 1: توزیع سطح های تنش شیب شماره 1 با مسلح‌کننده (a) طرح یک، (b) طرح دو و (c) طرح سوم
