کاربردهای روش اختلاط خشک موقت و دائم متعددی روی خشکی و یا در محیط‌های دریایی از اختلاط عمیق و نیز اختلاط انبوه وجود دارد. برخی از کاربردهای اصلی شامل موارد زیر می‌باشند:
– کاهش نشست
– ارتقاء پایداری
– کاهش ارتعاش زمین
– اجرای فونداسیون سازه‌ها و خانه‌ها
– اختلاط انبوه خاک‌های ارگانیک و نهشته‌های لایروبی شده
– استحکام و پایدارسازی خاک‌های آلوده
کاربردهای ثانویه شامل موارد زیر می‌باشند:
– افزایش فشار پسیو زمین در دیوارهای سپری در رس‌های نرم
– کاهش فشار اکتیو زمین روی دیوارهای حائل و سپری در رس‌های نرم
– ممانعت از روانگرایی در نواحی لرزه‌خیز
– ایجاد مانع در مسیر آب‌های زیرزمینی
از کاربردهای روش اختلاط خشک می‌توان گفت ستونهای DSM و اختلاط انبوه برخی اوقات به منظور رسیدن به یک طرح فنی‌تر و اقتصادی‌تر با سایر تکنیک‌های بهسازی خاک ترکیب می‌شوند:
– ستونهای DSM با خاکریزهای دانه‌ای سبک یا مصالح پلی استایرن (EPS) ترکیب می‌شوند. این ترکیب معمولا برای خاکریز پل‌های ترانزیتی و سازه‌های شمع کوبی شده استفاده می‌شود.
– ترکیب ستونهای DSM و زهکش‌های فتیله‌ای نیز برخی اوقات استفاده می‌شود، بویژه در نهشته‌های رسی عمیق. در این تیپ پروژه‌ها ستونهای DSM عمدتا برای بهسازی و ارتقای پایداری خاکریزها یا پایدارسازی گود اجرا می‌شوند و زهکش‌های فتیله‌ای با هدف کاهش نشست در عمق اجرا می‌شوند.
– ستونهای DSM با تکنیک جایگزینی ارتعاشی نیز ترکیب می‌شوند (Dahlstrom, 2012). ستونهای DSM مقاومت برشی و مقاومت همه جانبه خاک را افزایش می‌دهند. در نتیجه زمین بهسازی شده ظرفیت باربری ستونهای جاگزینی ارتعاشی را افزایش می‌دهد. بسته به کاربرد، فاصله ستون‌ها یا نسبت بهسازی، آرایش چیدمان، قطر ستون، و طول ستون‌ها همگی مستلزم طرحی ویژه و دقیق می‌باشد.
Copyright: https://www.keller-na.com/expertise/techniques/wet-soil-mixing
