روش‌های نصب میخ یا مسلح کننده نیلینگ در دیوار پایدارسازی شده به روش میخکوبی یا نیلینگ شده

در ایالات متحده عمدتاً میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­ها به روش حفاری- تزریق اجرا می­شوند.

اما سایر روش­های اجرا نیز بطور خلاصه در ادامه ذکر شده­ اند.

تکنیک­های نصب و اجرای میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) را می­توان به قرار زیر طبقه­ بندی نمود:

  • میخ‌­های حفاری- تزریق شده

گمانه­ هایی به قطر 100 و 200 میلیمتر در خاک فونداسیون و معمولاً در فواصل تقریبی 5/1 متری از هم حفر می­شوند.

ابتدا میلگردهای فولادی مستقر شده و سپس دوغاب تزریق می­شود.

میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ­های تزریق شده رایج ­ترین سیستم مورد استفاده در دیوارهای پایدارسازی شده به روش میخکوبی (یا نیلینگ) می­ باشند و می­توان از آنها به عنوان دیوارپایدارسازی شده موقت یا دائمی (بشرط آنکه سیستم محافظت از خوردگی مناسبی در نظر گرفته شده باشد) استفاده نمود.

  • میخ‌­های رانشی (جابجایی)

قطر این میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) ها نسبتاً کم (19 تا 25 م.م.) می ­باشد و با فشار به درون خاک میرود.

فواصل تقریبی آنها از هم معمولاً 1 تا 2/1 متر می­باشد.

اجرای میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) های رانشی (در قیاس با میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) های حفاری- تزریق) سریع­تر می­باشد، اما این روش اجرا، صرف نظر از ضخامت فدائی میلگردها، از سیستم محافظت خوردگی مناسبی برخوردار نیست.

به همین دلیل در اغلب موارد میخ (یا مسلح‌نیلینگ) های رانشی فقط برای دیوارهای پایدارسازی موقت استفاده می­شوند.

 

  • میخ‌های خود حفار

با استفاده از میلگردهای توخالی می­توان حفاری و تزریق را یکجا انجام داد. در این روش، همزمان با حفاری، دوغاب از میان میلگرد توخالی تزریق می­شود. دوغابی که از میان سوراخ­های سر مته فدائی خارج می­شود، گمانه را از بالا تا پایین پر می­کند. در این روش از تکنیک­های حفاری دورانی- ضربه­ای استفاده می­شود. اجرای این نوع میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) نسبت به میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) حفاری- تزریق سریع­تر می­باشد و بر خلاف میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) های رانشی، بخشی از سیستم محافظت خوردگی بواسطه دوغاب تامین می­شود. این سیستم رایج­ترین سیستم مورد استفاده در دیوارهای پایدارسازی موقت است.

  • میخ‌های تزریق فشاری (jet-grouting)

در این تکنیک برای حفر زمین و پیشروی گمانه (که متعاقباً اجرا می­گردد) تا عمق نهایی، از تزریق فشاری استفاده می­گردد.

دوغاب محافظت خوردگی میلگرد را تامین می­کند.

در گام دوم، میلگردها معمولاً با استفاده از روش حفاری ضربه­ای- لرزه ­ای اجرا می­شوند.

  • میخ‌های پرتابی (launched)

در این روش، میلگردهای لخت (بدون روکش) با استفاده از هوا با سرعت خیلی زیاد بدرون خاک پرتاب (launched) می­شوند.

میلگردها قطری معادل 19 تا 25 میلیمتر و طولی حدود 8 متر دارند.

این تکنیک امکان اجرای سریع با سوء تاثیر کم بر محیط پروژه را فراهم می­ آورد، اما ممکن است کنترل طول نفوذ میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) در زمین دشوار باشد.

این روش فقط در میخ (یا مسلح‌کننده نیلینگ) های موقت استفاده می­شوند.